در طول 10 سال حكومت پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) در مدينه 27 يا 28 غزوه و 35 تا 90 سريّه در تاريخ ذكر شده است. غزوه كه جمع آن غزوات است به جنگ هايى گفته مىشود كه شخص پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)، فرماندهى مستقيم آن را به عهده داشت و پا به پاى سربازان اسلام در معركه جنگ حاضر و ناظرِ نبردها و مانورهاى نظامى بود. سريّه كه جمع آن سرايا است به جنگ هايى گفته مىشود كه رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) بى آن كه خود در آن شركت كند، گروهى را به فرماندهى شخصى به جبهه ها و مرزهاى كشور اسلامى، براى نبرد يا دفاع احتمالى، اعزام مىكرد. گاهى برخى از اين مأموريت هاى رزمى به خاطر فاصله زياد جبهه ها از مدينه، حدود دو يا سه ماه به طول مىانجاميد.

انسان ها به طور طبيعي علوم خود را از ديگران مي آموزند. اين علوم شامل علوم رفتاري نيز مي شود. هر كسي مي كوشد باتوجه به مفهوم موفقيت و محبوبيت، از كساني تقليد و پيروي كند كه او را موفق و محبوب تر از ديگران مي شمارد. و لذا مفهوم الگوبرداري و الگوسازي در آدمي شكل مي گيرد. 

چند روایت درباره اهمیت حجاب در نظر فاطمه زهرا علیهاسلام:  حضرت موسی بن جعفر علیه السلام از پدران گرامیش از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نقل فرمود که:  روزی شخص نابینایی اجازه ورود خواست. فاطمه علیهاسلام برخاست و چادر به سر کرد. 

شايد به گمان برخي، چون شعله هاي اين آتش از درون مرد شعله ور مي شود، اگر قرار باشد چيزي مهار و كنترل گردد، غريزه سركش مرد است. ازاين رو، بايد در صدد سركوب اين ميل سركش دروني بر آمد. اين عقيده تا آنجا پيش رفته كه حتّي بعضي مكتب ها و آيين ها، علاقه جنسي را امري ذاتاً پست و پليد مي دانند و برخي، توجّه به اين ميل را حتّي اگر به صورت ازدواج مشروع و قانوني باشد، موجب تباهي و سقوط به شمار مي آورند.1 اين گروه از چند نكته غفلت ورزيده اند:

تا پيش از سال پنجم هجري، بر زنان مسلمان واجب نشده بود كه حجاب داشته باشند. در اين سال، خداوند، حكم حجاب را بر زنان رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله قرار داد و به مؤمنان دستور داد تا هرگاه از همسران پيامبر چيزي خواستند، از پشت پرده بخواهند: «فَأِذا سَأَلتُموهَنَّ مَتَاعاً فَسْئَلوهُنَّ مِنْ وَراءِ حَجابٍ؛ هرگاه از زنان رسول متاعي مي طلبيد، از پس پرده بخواهيد.» (احزاب: 53)1 سپس آنها را از تبرّج و خود نمايي بازداشت.

تا زمانی که چشم، گوش، زبان، دست، پا و... خود را از چیزهایی که شهوت ما را تحریک میکند جدا نکنیم، نباید انتظار عفت داشته باشیم، وقتی چشم ببیند دل میخواهد، پس نبینیم تا نخواهیم! یکی از آسیبهایی که مدتهای طولانی است جامعه ما را درگیر کرده است، بحث دوستیهای قبل از ازدواج یا به عبارتی دیگر دوست پسری و دختری است که میان نوجوانان دبیرستانی و جوانان دانشجویی دیده میشود، اینکه چرا این موضوع در جامعه قبح خود را از دست داده است، بحثهای تفصیلی را میطلبد.

حفظ چشم، گوش، قلب و تمامی اعضا و جوارح از هرگونه خطا و گناه عفاف است که حاصل این عفت و حجاب درونی، پوشش ظاهری است؛ به تعبیری لطیف‌تر حجاب میوه عفاف است و عفاف ریشه حجاب. حجاب و عفاف به عنوان دو ارزش در جامعه بشری و بویژه جوامع اسلامی مطرح است. همواره این دو واژه در کنار هم به کار برده می‌شوند و در نگاه اول به نظر می‌آید هر دو به یک معنا باشند اما با جستجو در متون دینی و فرهنگنامه‌ها به نکته قابل توجهی می‌رسیم و آن تفاوت این دو واژه است. در برخی کتب لغت حجاب را این‌گونه تعریف کرده‌اند: «الحجاب، المنع من الوصول» حجاب یعنی آنچه مانع رسیدن می‌شود.

همه اعضای خانواده و اعضای جامعه و خصوصا خود زن امین امانت الهی هستند. زن به عنوان امین حق‏الله از نظر قرآن مطرح است، یعنی این مقام را و این حرمت و حیثیت را خدای سبحان که حق خود اوست، به زن داده و فرموده: این حق مرا تو به عنوان امانت حفظ کن. به گزارش بنیاد بین المللی اسراء، قرآن کریم وقتی درباره حجاب سخن می‏گوید می‏فرماید: حجاب عبارت است از احترام گذاردن و حرمت قائل شدن برای زن که نامحرمان او را از دید حیوانی ننگرند لذا، نظر کردن به زنان غیر مسلمان را، بدون قصد تباهی جایز می‏داند

پيش از اينكه استنباط خود را در اين باره ذكر كنيم لازم است‏يك نكته را يادآورى كنيم.آن نكته اين است كه معناى لغوى «حجاب‏» كه در عصر ما اين كلمه براى پوشش زن معروف شده است چيست؟ كلمه «حجاب‏» هم به معنى پوشيدن است و هم به معنى پرده و حاجب.بيشتر، استعمالش به معنى پرده است.اين كلمه از آن جهت مفهوم پوشش مى‏دهد كه پرده وسيله پوشش است، و شايد بتوان گفت كه به حسب اصل لغت هر پوششى حجاب نيست، آن پوشش «حجاب‏» ناميده مى‏شود كه از طريق پشت پرده واقع شدن صورت گيرد.در قرآن كريم در داستان سليمان غروب خورشيد را اين طور توصيف مى‏كند: حتى توارت بالحجاب (1) يعنى تا آن وقتى كه خورشيد در پشت پرده مخفى شد.پرده حاجز ميان قلب و شكم را «حجاب‏» مى‏نامند.

اگر کسی به شما بگوید کلاً رابطه بین دو جنس ممنوع است نه تنها مسلمان نیست بلکه به عقلش هم شک کنید!!! در دین مبین اسلام ، که برای همه شئون بشر برنامه جامع دارد برای روابط بین دو جنس بشر نیز حساسیت به خرج داده شده است و برای آن ضوابطی تعیین شده از جمله: شناخت واقعیت های جنس مخالف: اول باید بدانیم که او نیز انسانی چون ماست که دارای ویژگیهای مثبت و منفی ، توانایی و ضعف و خصوصیات اخلاقی مثبت و منفی است. نباید ناراحتی ما از اعضای خانواده منجر به تصوری ایده آل و غیرواقعی از جنس مخالف شود.